Over mij

Als kind voelde ik me al enorm verbonden met de natuur. Zodra ik uit school kwam, ging ik naar buiten, liefst op blote voeten. Als ik terugdenk aan mijn kindertijd, dan voel ik meteen weer die vrijheid van mijn voeten in het zand, de warmte van de eerste zonnestralen in mijn gezicht, de verkoeling van een zomerse duik in het meer, en ik hoor de geluiden van de grutto en de leeuwerik in het veld. De natuur geeft me rust. En wat blijkt? Groen doet niet alleen mij goed, het heeft een helend en rustgevend effect op ieder mens.

De natuur geeft ons bovendien voedsel, water, zuurstof, bouwmaterialen, energie, medicijnen en ontspanning. Wij, mensen, zijn onlosmakelijk verbonden met de natuur op aarde, sterker nog, wij zijn natuur. We leven van andere organismen en zij van ons. Die relatie tussen de mens en de natuur zag ik ook op het melkveebedrijf waar ik tijdens mijn tienerjaren regelmatig werkte. De koeien liepen buiten in de wei, en aten het smakelijke, kruidenrijke gras. Gras dat gewoon groeide, zonder dat je daar veel voor hoeft te doen. De mest kwam op het land, de melk ging deels naar de kalveren en deels naar ons, mensen. Later maakte de boerin er lekkere kaas van, dat ze aan huis verkocht. Het bedrijf bestaat niet meer, zoals zo veel bedrijven, maar die ervaringen uit mijn jeugd vormden de basis voor mijn interesse in de relatie tussen de natuur en voedsel.